..ruhuma doğan ışık hüzmeleri ona dair arzularıma hayat veremeyecek kadar sönük. Ama inatla penceremden elini uzatmaya devam ediyor. Bu ışığa engel olamayışım ve her adımda belirsiz ama mutlak olduğunu sezinlediğim anıların kırık dökük parçaları çıplak ayaklarımı kanatıyor.
Adım başı beliren ve bir ayağı kırık yatağımdan uzanmaya yeltenemeyeceğim, özenle yerleştirilmiş ama artık anlamını yitirmiş bir çok eşya var ruhumda asılı. Her şeyin boşluk koktuğu ve acı duymadığım böylesine sessiz ve karanlık bir yerde beni daldığım uykularımdan sarsarak uyandırmaya yeminli hiçlikle düşler kuruyorum.. Kimi düşlerim yok edilemeyecek bir aşağılanma kimi düşlerim istencin egemenliğine teslim olmuş yalın ayak bir köle…
İnsandan Esintiler 